رستورانی در آمریکا از روغنی برای سرخ کردن غذاها استفاده می کند که از سویای مهندسی ژنتیک شده تهیه شده است.
رستورانی در یکی از ایالت‌های غربی آمریکا غذاها را با روغنی سرخ می‌کند که از سویای مهندسی ژنتیک تهیه شده است.
شرکت Calyxt این روغن مهندسی ژنتیک شده را تولید می‌کند و به دلایل رقابتی نمی‌تواند نام نخستین مشتری خود را فاش کند. اما «جیم بلوم » مدیر ارشد اجرایی این شرکت می‌گوید: روغن مهندسی ژنتیک شده در غذاها استفاده می‌شود.
این شرکت که در ایالت مینه سوتا مستقر است، امید دارد با اعلام این خبر توجه دست اندرکاران صنعت غذایی را به روغن مذکور جلب کند. طبق بیانیه شرکت، روغن مهندسی ژنتیک شده هیچ گونه چربی ترانس ندارد و تاریخ انقضای آن در مقایسه با روغن‌های سویای معمولی هیچ تفاوتی ندارد.
برخی دیگر از محصولات کشاورزی مهندسی ژنتیک شده در حال بررسی عبارتند از قارچ‌هایی که قهوه‌ای نمی‌شوند، گندمی که فیبر بیشتری دارد، دانه‌هایی کانولایی که نسبت به علف کش‌ها مقاوم هستند و برنجی که آلودگی خاک محل کشت خود را جذب نمی‌کند.
محصولات تراریخته (GMOs) به وسیله تزریق دی ان ای از ارگانیسم‌های دیگر تولید می‌شوند اما در مهندسی ژنتیک دانشمندان با حذف کردن یا اضافه کردن ژن‌هایی خاص در آزمایشگاه ویژگی‌های گیاه را تغییر می‌دهند.
استارت آپ هایی مانند Calyxt ادعا می‌کنند محصولاتشان تراریخته نیست زیرا نتایج فعالیت‌های آنان را می‌توان به وسیله روش پیوند زدن نیز به دست آورد.
از سوی دیگر قانونگذاران آمریکایی نیز اعلام کرده‌اند چند محصول کشاورزی مهندسی ژنتیک شده در حال تولید هستند که نیازمند نظارت خاص نیستند. به همین دلیل شرکت‌ها به تولید محصولات مهندسی ژنتیک شده، روی آورده‌اند.
البته هنوز مشخص نیست تقاضا برای این نوع روغن چه میزان خواهد بود، اما عرضه این کالا در صنعت غذایی نشان می‌دهد می‌توان از مهندسی ژنتیک برای تغییر مواد غذایی بدون جاروجنجال‌های مواد تراریخته یا ارگانیسم‌های مهندسی ژنتیکی استفاده کرد.
